Οι συνέπειες από τη μεγάλη οικονομική κρίση που βιώνει η χώρα μας έχουν φέρει τα πάνω-κάτω στη ζωή δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων και νοικοκυριών. Οι περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, η ημι-ανεργία ή και η πλήρης -ακόμη και μακροχρόνια- ανεργία, η επαγγελματική ανασφάλεια έχουν ανατρέψει οικογενειακούς προϋπολογισμούς και οικονομικούς σχεδιασμούς χρόνων και έχουν θέσει με τον πιο δραματικό τρόπο τους τίτλους του τέλους στη δανειακή «άνοιξη» της προηγούμενης δεκαετίας.
Το διαθέσιμο εισόδημα των Ελλήνων έχει μειωθεί σημαντικά, χωρίς όμως να μειωθούν και οι υποχρεώσεις που «τρέχουν». Ιδιαίτερα όσοι έχουν τραπεζικές οφειλές, αισθάνονται εγκλωβισμένοι σε ένα φαύλο κύκλο ολοένα αυξανόμενων απαιτήσεων που υπονομεύει κάθε προσπάθεια διαχείρισης των οικονομικών τους.
Αναγνωρίζοντας αυτή την πραγματικότητα, το κράτος με τον νόμο 3869/3.8.2010 προσφέρει μια ρεαλιστική δυνατότητα σε υπερχρεωμένα φυσικά πρόσωπα να ρυθμίσουν την εξόφληση των χρεών τους. Σκοπός του συγκεκριμένου νόμου είναι να δώσει μια δεύτερη ευκαιρία σε υπερχρεωμένα φυσικά πρόσωπα (καταναλωτές και ελεύθερους επαγγελματίες, όχι εμπόρους) που έχουν αποδεδειγμένη αδυναμία να εξυπηρετήσουν τα χρέη τους, να ρυθμίσουν την εξόφλησή τους αλλά και να απαλλαχθούν από σημαντικό μέρος τους. Προϋπόθεση είναι να εξυπηρετήσουν για τέσσερα χρόνια ένα μέρος των χρεών τους όπως καθορίζεται από το δικαστήριο με βάση το εισόδημα τους.
Παράλληλα, ο νομοθέτης επιδιώκει να διαφυλάξει ένα ελάχιστο επίπεδο οικονομικής διαβίωσης του οφειλέτη κατά το διάστημα της εξυπηρέτησης του χρέους, αλλά και να αποκτήσει ο οφειλέτης το δικαίωμα για ένα νέο οικονομικό ξεκίνημα στη ζωή του.
Σύμφωνα με το Ν.3869/3.8.2010, ο οικονομικός διακανονισμός ενός οφειλέτη με τους πιστωτές του μπορεί να επιτευχθεί μέσα από τρία στάδια: εξωδικαστικός συμβιβασμός, δικαστικός συμβιβασμός και δικαστική ρύθμιση χρεών. Τα στάδια αυτά είναι διαδοχικά, με την έννοια ότι μόνον εφόσον αποτυγχάνει το ένα στάδιο ακολουθεί το άλλο.
Εξωδικαστικός συμβιβασμός (1ο στάδιο): Σε αυτό το στάδιο, ο οφειλέτης υποβάλει αίτηση στις τράπεζες στις οποίες έχει ληξιπρόθεσμες οφειλές ώστε να του χορηγήσουν αναλυτική κατάσταση των οφειλών του. Στη συνέχεια, ο οφειλέτης συντάσσει την πρότασή του πώς μπορεί να αποπληρώσει τις συγκεκριμένες οφειλές του. Αν οι πιστωτές δεχτούν την πρόταση, η διαδικασία ολοκληρώνεται με τη σύνταξη πρακτικού συμβιβασμού που επικυρώνεται από τον Ειρηνοδίκη.
Δικαστικός συμβιβασμός (2ο στάδιο): Σε περίπτωση που ο εξωδικαστικός συμβιβασμός αποβεί άκαρπος, ο ν. 3869/2010 υποχρεώνει τα μέρη (οφειλέτη και πιστωτές) σε μία νέα προσπάθεια επιδίωξης συμβιβασμού ενώπιον πλέον του αρμοδίου δικαστηρίου (Ειρηνοδικείο).
Στο στάδιο αυτό ο συμβιβασμός είναι δυνατόν να επιτευχθεί ακόμη κι αν δεν συμφωνούν όλοι οι πιστωτές, αλλά συμφωνούν όσοι έχουν απαιτήσεις που υπερβαίνουν το μισό των οφειλών και οπωσδήποτε εφόσον περιλαμβάνονται οι πιστωτές που έχουν εμπράγματες εξασφαλίσεις. Ο Ειρηνοδίκης με απόφαση επικυρώνει το σχέδιο διευθέτησης οφειλών, το οποίο αποκτά πλέον ισχύ δικαστικού συμβιβασμού.
Δικαστική ρύθμιση οφειλών (3ο στάδιο): Αν το σχέδιο δεν γίνει δεκτό από τους πιστωτές, το δικαστήριο παίρνοντας υπόψη τα εισοδήματα του οφειλέτη και σταθμίζοντας τις βιοτικές ανάγκες του ίδιου και της οικογένειάς του, τον υποχρεώνει να καταβάλλει μηνιαίως και για διάστημα 4 ετών ορισμένο ποσό για ικανοποίηση των απαιτήσεων των πιστωτών.
Πρέπει να σημειωθεί ότι ο νόμος προβλέπει τη ρευστοποίηση της ακίνητης περιουσίας του οφειλέτη για την εξόφληση των χρεών του, δίνει όμως τη δυνατότητα εξαίρεσης από τη ρευστοποίηση της κύριας ή της μοναδικής κατοικίας του οφειλέτη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου